Santiago de Compostela: Deel 2 - Introductie (2)

Hallo allemaal,

Bijna

Twee jaar geleden toen ik mijn plannen maakte, om in juni 2019 naar Santiago de Compostela te wandelen, leek dat nog erg ver weg.

Nu begint het bijna, op Hemelvaartsdag stap ik om 06:43 in Oss op de Sprinter richting Breda, om na de nodige overstappen rond 19:36 in Saint Jean Pied de Port aan te komen.

Eindelijk gaat het gebeuren! Ik vind dit erg leuk, maar toch ook wel spannend... Gaat het mij lukken? Vind ik waar ik naar op zoek ben?

Anyway mijn trein en mijn vlucht terug zijn geboekt, dus nu ga ik het doen.

Voorbereidingen

In het eerste deel heb ik aangegeven dat ik in mijn tweede deel een stuk zou schrijven over de voorbereidingen.

Ik kan wel zeggen dat deze anders zijn dan je zou verwachten of als anderen zouden doen.

De meeste mensen lopen veel trainingstochten al dan niet met rugzak, maar ik heb slechts 200km met rugzak gelopen waarvan 130 zelfs enkel over vlak terrein.

Nee, mijn voorbereidingen zijn niet standaard.

Vorm

In het eerste deel gaf ik aan dat mijn vorm met 122kg toch niet de juiste was om de Camino Frances naar Santiago de Compostela uit te lopen.

Hier was ik mij erg van bewust en wist dat ik hier iets aan moest doen.

Ik moest afvallen.

Afvallen

De theorie van het afvallen (of aankomen) is makkelijk, verbrand je meer calorieën je binnenkrijgt val je af en verbrand je minder dan je binnenkrijgt kom je aan.

Makkelijk toch? Nee, niet echt.

Afvallen is iets wat voor de meeste mensen heel erg moeilijk is, zelfs als het bij die mensen erg snel en makkelijk lijkt te gaan.

Het gewicht vasthouden is vervolgens zo mogelijk nog moeilijker voor die mensen.

Voor mij was het dus ook niet makkelijk, hoewel het mij lukte om in 15 maanden tijd 30kg kwijt te raken.

In juni 2017 ben ik begonnen met afvallen, eerst door anders... gezonder te gaan eten.

De eerste negen maanden at ik niets ongezonds en dat had effect, 9 kg in 3 maanden.

Maar alleen eten redt je het niet mee, ik moest ook meer gaan bewegen.

Sport

Een vriend van mij vroeg regelmatig of ik niet een keer mee wilde naar een spinningles?

Mijn antwoord op deze vraag was steevast: “Inderdaad ik wil niet een keer mee naar de spinningles.”

Sporten was ik allergisch voor, althans dat dacht ik.

Gelukkig bleef hij regelmatig aandringen en tijdens een BBQ eind augustus 2017 antwoordde ik: ”Oké ik ga wel een keer mee, op voorwaarde dat ik daarna van deze vraag verlost ben.”

Die maandag ging ik naar een spinningles bij een sportschool, dat viel tegen.

Na een paar minuten was ik helemaal gebroken, maar de muziek was redelijk en ik vond dat ik het op zijn minst een kans moest geven.

De tiende spinningles kon ik zowaar volledig uitfietsen.

Misschien is het toch niet zo erg.

Een aantal maanden later introduceerde een sportinstructeur op de sportschool een (voor mij) nieuw fenomeen: “High Intensity Interval Training ofwel HIIT”.

Of eigenlijk zette hij mij voor het blok door mij op te geven bij de instructeur die deze training gaf.

Laten we het zo zeggen, doodgaan kreeg een geheel nieuwe dimensie... maar het was wel lekker en ging ook steeds makkelijker.

HIIT is een combinatie tussen spierversterkende oefeningen en cardiooefeningen.

Tijdens deze HIIT wordt meestal het schema 60 seconden cardiooefeningen gevolgd door 60 seconden spierversterkende oefeningen en meestal 10 seconden rust.

Daarnaast deed ik ook regelmatig mee met lessen voor core stability training, daar train je onder andere je rug en buikspieren me.

Na 15 maanden sporten en opletten met eten was ik 30kg kwijt en momenteel schommel ik rond de 91,5kg.

Na mijn doel bereikt te hebben ben ik ook begonnen met een full-body krachttraining om mijn gehele licham sterker te maken.

Uiteindelijk heb ik nog een 200km gewandeld met mijn rugzak op het gewicht wat ik vermoedde mee te dragen.

Uitrusting

Naast fysieke voorbereidingen moest ik gaan denken aan mijn uitrusting.

Welke broeken? Welke shirts? Welke rugzak? Wandelstokken ja of nee?

Veel vragen en veel verschillende antwoorden.

Bij kennissen, die in 2018 naar Santiago de Compostela gelopen hebben, kreeg ik veel informatie.

Wat wel mee te nemen en wat niet, waar ze op misgrepen en wat ze terug gestuurd hebben.

Bij de dames van Camino Comfort in Oss heb ik ook veel informatie gehad over wat noodzakelijk was, wat handig was en nog andere tips.

De belangrijkste tip denk ik was: “Niets meenemen voor het geval dat.... dat weegt alleen maar extra.”

Je kan niet alles meenemen en je zal toch kleding moeten wassen (iedere dag).

Nadat ik deze informatie had verkregen ben ik een paklijst gaan maken, mijn doel was om onder de 9kg te blijven.

Dat leek me best realistisch .

Van mijn kennissen heb ik een en ander kunnen lenen, alles wat je niet hoeft te kopen hoef je niet te kopen.

De 9kg is helaas toch niet helemaal gelukt, kleding weegt toch meer dan verwacht ook al heb ik licht gewicht spullen.

Uiteindelijk zal mijn rugzak 10,5kg gaan wegen, dus de laatste wandeling heb ik daarmee gelopen en dat was er een van 40km en dat ging goed.

Ik denk dat de rugzak en ik de komende weken een goed team gaan zijn.

Ik ben optimistisch over de kans dat ik het ga halen.

Wanneer het volgende deel geschreven is, betekent dat ook direct dat het avontuur begonnen is, tot dan.

Tijdens mijn Camino vind ik het leuk om berichten vanuit het thuisfront te krijgen, maar ik zal hier niet altijd op reageren.

Dit kan twee oorzaken hebben: of ik heb geen tijd om te reageren, of waar ik eigenlijk op hoop dat ik het zo erg naar mijn zin krijg met mede wandelaars dat ik de behoefte niet voel om te reageren.

En ook even geen zin heb om aan Nederland te denken, dat zou voor mij een mooie reden zijn.

Buen Camino!

Sjoerd Schalken